جزوه بویلر بخار (دیگ بخار) | مهندس ایران
دیگ بخار دستگاهیست که برای تولید بخار از آن استفاده می شود. این بخار می تواند برای چرخاندن توربین یا گرم کردن برخی کوره ها استفاده شود. در دیگ های بخاری که در نیروگاه ها کار می کند به دلیل نیاز به فشار بالاتر بخار به صورت سوپرهیت (مافوق گرم) است. آب در این دیگ های بخار از لوله هایی که در میان شعله های مشعل محصور شده اند عبور می کند اما در دیگ های بخار کوچکتر بخار به صورت اشباه خواهد بود و در این مشعل ها شعله در داخل لوله و آب در اطراف لوله قرار دارد.
فهرست مطالب جزوه دیگ بخار
فصل اول
انواع دیگ های بخار و طبقه بندی آنها
آب رسانی برای دیگ بخار
سیستم گازرسانی برای دیگ بخار
فصل دوم
انتخاب نوع دیگ
محدودیت دیگ لوله – آتشی
راهنمای راه اندازی دیگ های بخار لوله آتشی (فایر تیوب)
مختصری در خصوص مراحل ساخت دیگ بخار
وجود دریچه های بازرسی در دیگ بخار
مکان و شرایط نصب
شرایط نصب دودکش
فصل سوم
رسوبات تشکیل دهنده از آب و بخار
آزمایش آب تغذیه و آب دیگ بخار
تمیز کردن سطوح داخلی (سمت آب)
دمیدن بخار
پاره ای از فرصت های صرفه جویی در دیگ های بخار
دمای دودکش
پیش گرمایش آب تغذیه با استفاده از پیش گرمکن
پیش گرمایش هوای احتراق
جلوگیری از احتراق ناقص
کنترل هوای اضافی
عوامل بحرانی
شناسایی
اکسیدهای آهن
دیگر فلزات و اکسیدهایشان
نمک ها
رسوبات تشکیل شده از آب و بخار
مرفولوژی رسوب
حذف
موارد احتیاط
مایع
فصل چهارم
چگالی گازها
چگالی مخلوط گازها
ترکیب شیمیایی سوخت ها
محاسبات احتراق
سوخت های گاز
سوخت های جامد و مایع
ارزش گرمایی (انرژی ویژه)
منابع
فهرست منابع
فصل اول
مقدمه
امروزه از دیگ های بخار در صنایع غذایی، سیستم های گرمایشی و نیروگاه ها استفاده می گردد و آنچه مشخص می باشد این است که استفاده از دیگ های بخار از اوایل قرن هجدهم میلادی با پیدایش ماشین های بخار در صنعت رایج گردیده است دیگ های اولیه از طرف سر بسته ای از ورق های آهنی که بر روی هم برگردانده شده و پرچ شده بودند در اشکال کروی ساده تا انواعی پیچیده تر نظیر دیگ های واگم وات که شبیه واگن سر پوشیده بود ساخته می شدند.
این ظروف بر روی دیواره ای از آجر بر روی آتش قرار داشتند و برای رساندن حرارت به نقاطی از طرف که مقابل آتش نبودن از کانال های آجری استفاده می شد این دیگ ها را بیرون سوز می نامند و بزرگترین اشکال آن را ایجاد رسوب و لجن در پایین ترین نقطه یعنی بالای سطح داغ آتش بود که سبب جلوگیری تماس فلز و آب می شد که نتیجه آن بالا رفتن درجه حرارت فلز (حدود ۵۰۰ درجهه سلسیوس) و تغییر شکل و در نهایت سوختن آن بود و هرچند فشار کاری دیگ های آنزمان در حدود فشار اتمسفر بود ولیکن این مشکل باعث خراب شدن و با مواردی ترکیدن دیگ می شد.
با افزایش تقاضا برای تولید دیگ های با فشار بالاتر، ساخت دیگ هایی که درون سوز بودند آغاز شد که از استوانه های فلزی ساخته می شدند و کوره نیز به شکل استوانه در درون مخزن استوانه ای قرار می گرفت و محصولات احتراق که در آن زمان بیشتر به صورت جامد (زغال سنگ) بودند از روی صفحه ای مشبک به درون کوره انتقال می یافتند و درون کوره می سوختند.
در این دیگ های بخار اولیه برای بهره برداری از دمای گازهای خروجی دودکش، از طریق کانال آنها از کوره به کانال های تعبیه شده در زیر مخزن استوانه ای و در نهایت هدایت به سمت دودکش خروجی دیگ بخار اقدام به بالا بردن راندمان می نمودند ولیکن با توجه به اینکه فلز مخزن زیر کوره که به دلیل جمع شدن گل و لای حاصل از آب و کاش تماس آن با آب مخزن دیگ بخار دارای دمای بیشتری می شد، همان مشکل تغییر خاصیت فلز تا حدودی وجود داشت هرچند دمای گازهای خیلی کمتر از قبل بود.
در ادامه فرآیند پیشرفت تولید دیگ های بخار صنعتی، دیگ های معروف به لوله آتشی عقب خشک (FireTube & DryBack) طراحی و ساخته شدندکه در این دیگ ها با قرار دادن لوله های متعدد داخل مخزن دیگ بخار ، گازهای داغ انتهای کوره را از داخل آنها عبور داده و در نهایت از قسمت دودکش دیگ بخار خارج می شدند ولی از مشکلات این دیگ ها وجود سطح عایق کاری شده در انتهای کوره بود که علاوه بر اتلاف انرژی حرارتی، حین کار و یا انتقال در اثر لرزش و ضربه های ایجاد شده در کوره باعث صدمه دیدن عایقکاری و در نتیجه سوختن فلز انتهای کوره میگردید که این مشکل در نسل بعدی دیگ های بخار صنعتی با قرار دادن انتهای کوره در داخل آب تا حدود زیادی مرتفع گردید و سطح حرارتی دیگ افزایش یافت در این طرح که به نام طرح لوله آتشی و عقب تر (FierTube & WetBack) معروف است به طور معمول بسته به طرفیت دیگ بخار از لحاظ انرژی حرارتی ورودی، به دو صورت : دو پاس و سه پاس، طراحی و ساخته می شوند راندمان حرارتی در دیگ های جدید با اعمال سطح حرارتی قابل قبول و عایقکاری مناسب به حدود ۸۵ درصد قابل دستیابی می باشد.
انواع دیگ های بخار و طبقه بندی آنها:
دیگ بخار پر فشار به دیگی اطلاق می شود که بخار آب را در فشاری بالاتر از psig15 تولید نماید. در پایین تراز فشار مذکور دیگ در گروه دیگ بخار کم فشار قرار می گیرد. دیگ های کوچک پرفشار در گروه دیگ های کوچک قرار می گیرند.
مطابق بخش یک آیین نامه دیگ و مخازن تحت فشار مربوط به انجمن آمریکایی مهندسین مکانیک یا به طور اختصارASME دیگ پرفشار کوچک به دیگ پرفشاری اطلاق می شود که از محدوده های زیر تجاوز ننماید:
قطر داخلی پوسته in۱۶، حجم کلی بدون روکش و عایقکاری Ft35 و فشار psig100.
چنانچه دیگ از هریک از محدوده های مذکور تجاوز نماید، به آن دیگ نیرو می گویند. مقررات مربوط به جوشکاری در اینگونه دیگ های کوچک به سختی دیگ های بزرگ نیست.
دیگ نیرو یک دیگ بخار آب یا بخار می باشد که در بالاتر از فشار psig15 کارکرده و ابعادش از ابعاد دیگ کوچک تجاوز نماید. این تعریف شامل دیگ های آب گرم گرمایشی یا آب گرم مصرفی که در فشار بالاتر از psig160 و دمای F2500 کار کند، اطلاق می شود.
کاربران گرامی برای دریافت کامل فایل « جزوه بویلر بخار (دیگ بخار) » به بخش دانلود مراجعه نمایید…
مطالب مشابه:
مطالب مرتبط
نظرات
برچسب ها
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاهتان را بنویسید
