اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮای دیگ ﺑﺨﺎر لوله آتشی یکپارچه
اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻧﻔﺖ اﻳﺮان ﻣﻨﻌﻜﺲ ﻛﻨﻨﺪه دﻳﺪﮔﺎه های وزارت ﻧﻔﺖ اﻳﺮان اﺳﺖ و ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻧﻔﺖ و ﮔﺎز، ﭘﺎﻻﻳﺸﮕﺎه هایی ﻧﻔﺖ، واﺣﺪﻫﺎی ﺷﻴﻤﻴﺎﺋﻲ و ﭘﺘﺮوﺷﻴﻤﻲ، ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت اﻧﺘﻘﺎل و ﻓﺮاورش ﮔﺎز و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻧﻔﺖ، ﺑﺮاﺳﺎ س اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه و ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺰﻳﺪه ﻫﺎﺋﻲ از اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﺮﺟﻊ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﺠﺮﺑﻴﺎت ﺻﻨﻌﺖ ﻧﻔﺖ ﻛﺸﻮر و ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻛﺎﻻ از ﺑﺎزار داﺧﻠﻲ و ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻧﻴﺎز، ﻣﻮاردی ﺑﻄﻮر ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ و ﻳﺎ اﺻﻼﺣﻲ در اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻟﺤﺎظ ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻋﻤﻮﻣﻲ :
در اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻌﺎرﻳﻒ زﻳﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲ رود .
ﺷﺮﻛﺖ :
ﺑﻪ ﻳﻜﻲ از ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎی اﺻﻠﻲ و ﻳﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ وزارت ﻧﻔﺖ، ﻣﺜﻞ ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻠﻲ ﻧﻔﺖ اﻳﺮان، ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻠﻲ ﮔﺎز اﻳﺮان، ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻠﻲ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﭘﺘﺮوﺷﻴﻤﻲ و ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻠﻲ ﭘﺎﻻﻳﺶ و ﭘﺨﺶ ﻓﺮآورده ﻫﺎی ﻧﻔﺘﻲ اﻃﻼق ﻣﻲ ﺷﻮد.
ﺧﺮﻳﺪار :
ﻳﻌﻨﻲ "ﺷﺮﻛتی" ﻛﻪ اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺪارک ﺳﻔﺎرش ﺧﺮﻳﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ آن ﺷﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎری ﻛﻪ اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺨﺸﻲ از ﻣﺪارک ﻗﺮارداد آن اﺳﺖ.
ﻓﺮوﺷﻨﺪه و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻛﻨﻨﺪه:
ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ و ﻳﺎ ﺷﺨﺼﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻛﺎﻻﻫﺎی ﻣﻮرد ﻟﺰوم ﺻﻨﻌﺖ را ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻧﻤﺎﻳﺪ.
ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر :
ﺑﻪ ﺷﺨﺺ، ﻣﻮﺳﺴﻪ و ﻳﺎ ﺷﺮﻛﺘﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدش ﺑﺮای ﻣﻨاقصه پذیرفته شده اﺳﺖ.
ﻣﺠﺮی :
ﻣﺠﺮی ﺑﻪ ﮔﺮوﻫﻲ اﻃﻼق ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻛﺎرﻫﺎی اﺟﺮاﺋﻲ و ﻳﺎ راه اﻧﺪازی ﭘﺮوژه را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ.
ﺑﺎزرس :
در اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎزرس ﺑﻪ ﻓﺮد/ ﮔﺮوه ﻳﺎ ﻣﻮﺳﺴﻪ ای اﻃﻼق ﻣﻲ شود که کتباٌ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ برای ﺑﺎزرﺳﻲ، ﺳﺎﺧﺖ و ﻧﺼﺐ ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.
ﺑﺎﻳﺪ :
ﺑﺮای ﻛﺎری ﻛﻪ اﻧﺠﺎم آن اﺟﺒﺎری اﺳﺖ، اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷود.
ﺗﻮﺻﻴﻪ:
ﺑﺮای ﻛﺎری ﻛﻪ ﺿﺮورت اﻧﺠﺎم آن ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻣﻲﺷﻮد، ﺑﻜﺎ ر ﻣﻲ رود.
ﺗﺮﺟﻴﺢ :
ﻣﻌﻤﻮﻻ در ﺟﺎﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻧﺠﺎم آن ﻛﺎر ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﻈﺎرت ﺷﺮﻛﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ :
ﺑﺮای ﻛﺎری ﻛﻪ اﻧﺠﺎم آن اﺧﺘﻴﺎری ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻜﺎر می رود.
تعاریف واژگان
دﻳﮓ ﺑﺨﺎر
ﻳﻚ ﻇﺮف ﺑﺴﺘﻪ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻛﻪ آن در ﻣﺎﻳﻊ، (ﻣﻌﻤﻮﻻٌ آب )، ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﮔﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﺨﺎر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻴﺸﻮد.
در دﻳﮓ ﺑﺨﺎر ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ، ﮔﺎز داغ از داﺧﻞ ﻟﻮﻟﻪ ها ﻣﻴﮕﺬرد و آب ورودی ﺑﻪ دﻳﮓ ﺑﺨﺎر ﻛﻪ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﺧﺎرﺟﻲ ﻟﻮﻟﻪ را ﺑﻪ ﺑﺨﺎر ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻴﻜﻨﺪ. دﻳﮓﻫﺎی ﺑﺨﺎر ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺮای ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻫﺎی ﻧﺴﺒﺘﺎٌ ﻛﻢ و ﻓﺸﺎرﻫﺎی ﺑﺨﺎر آب ﻛﻢ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺮود . ﺑﻌﻨﻮان راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ، دیگ ﺑﺨﺎر ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ ﺑﺮای ﻧﺮخ ﺑﺨﺎر تا ۱۲۰۰۰ ﻛﻴﻠﻮ ﮔﺮم ﺑﺮساعت وتا فشار 18 ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﺎ دﻳﮕﺮ اﻧﻮاع رﻗﺎﺑﺖ ﻣﻴﻜﻨﺪ .دﻳﮓ ﻫﺎی ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ ﺑﺮای ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺑﺎ ﺳﻮﺧﺖ ﻧﻔﺖ، ﮔﺎز، ﻳﺎ ﺳﻮﺧﺖ ﺟﺎﻣﺪ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻴﺸﻮﻧﺪ . اﻣﺮوزه ﺑﻪ دﻻﺋﻞ اﻗﺘﺼﺎدی، ﺑﻴﺸﺘﺮ دﻳﮕﻬﺎی بخار ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ، ﺑﺼﻮرت ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
دﻳﮕﻬﺎی ﺑﺨﺎر ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ
دﻳﮓ ﺑﺨﺎر ﺑﺴﺘﻪ ای ﺑﺼﻮرت ﻳﻚ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ .وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺖ ﺣﻤﻞ ﻣﻲ ﺷﻮد، ﺗﻨﻬﺎ ﻻزم اﺳﺖ ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ آب و ﺑﺨﺎر اﻧﺠﺎم ﺷﻮد و اﺗﺼﺎﻻت ﺑﺮﻗﻲ و ﺳﻮﺧﺖ وﺻﻞ ﺷﻮد ﺗﺎ آﻣﺎده ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری ﮔﺮدد. دﻳﮕﻬﺎی ﺑﺨﺎر ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ دارای ﺑﺪﻧﻪ ای ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﻲ ﻟﻮﻟﻪ آﺗﺸﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻣﻴﺰان اﻧﺘﻘﺎل ﺣﺮارت از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺎﺑﺸﻲ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﺑﺪﺳﺖ آیند.
L.H.V :ارزش حرارتی پایین
M.C.R: ﻧﺮخ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ، ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﻧﺮخ ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺨـــﺎر که ﻳـــﻚ دﻳﮓ ﺑﺨﺎر در ﺧﺮوﺟــﻲ ﺷﻴﺮ اﺻﻠﻲ تحویل می دهد.
T.D.S: ﻣﺠﻤﻮع مواد محلول در آب
P.Q.R:برگه تاییدیه روش جوشکاری
ﻣﻮاد
ـ ﻣﻮادی ﻛﻪ در ﺳﺎﺧﺖ ورق ﻫﺎ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﻜﺎر ﻣﻴﺮوﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻮاد ﺻﻔﺤﺎت ﻓﻠﺰی، ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ، ﻣﻴﻠﻪ ﻫﺎ و ﻗﻄﻌﺎت آﻫﻨﮕﺮی ﺷﺪه ﺑﻜﺎر ﻣﻲ روﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ BS 2790 ﻗﺴﻤﺖ ۲ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ـ ﺑﺮای ﻧﺼﺐ و ﺑﻬﺮه ﺑﺮداری در ﻣﺤﻴﻄﻬﺎی ﺗﺮش، ﻣﻮاد اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﺑﺮای ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﭘﺬﻳﺮی را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺤﻴﻂ ﺧﻮرﻧﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ـ در ﻫﻴﭻ ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﺷﻴﺮآﻻت، ﺗﻨﻈﻴﻢ کننده ﻫﺎ و ﻗﻄﻌﺎت دﻳﮕﺮ ﻧﺒﺎﻳﺪ دارای اﺟﺰاء ﺑﺮﻧﺠﻲ ﻳﺎ ﻣﺴﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ .
ـ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮق داغ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮﻻد ﻛﺮﺑﻨﻲ ﻳﺎ ﻓﻮﻻد آﻟﻴﺎژی ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ـ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻮاد ﻧﺴﻮزی ﻛﻪ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻛﻒ ﻛﻮره را ﻣﻴﭙﻮﺷﺎﻧﺪ، ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎﻳﺪ آﺟﺮﻧﺴﻮز ﻣﻘﺎوم ﺑﺎﺷﺪ.
ـ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﮔﺎز و ﻛﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﻫﻮا ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻮﻻد ﻛﺮﺑﻨﻲ باشند .
ـ ﺗﻤﺎم ﻋﺎﻳﻖ ﻛﺎری ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻓﻠﺰی ﻳﺎ ﻓﻮﻻد ﭘﻮﺷﺶ شده توسط روی (ﮔﺎﻟﻮاﻧﻴﺰه)، ﻓﻮﻻد ﭘﻮﺷﺶ ﺷﺪه ﺑﺎ آلمینیوم و ﻳﺎ آﻟﻮﻣﻴﻨﻴﻮم ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ.
ـ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﻣﺸﻌﻞ باید فولاد کربنی ﺑﺎﺷﻨﺪ.
برای مطالعه کامل « اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮای دیگ ﺑﺨﺎر لوله آتشی یکپارچه » به لینک دانلود مراجعه نمایید…
مطالب مرتبط
نظرات
برچسب ها
دیدگاه خود را بنویسید
دیدگاهتان را بنویسید
