مقاله ای درباره یاتاقان های مغناطیسی
یاتاقان های مغناطیسی شفت را به جای تماس مکانیکی، با نیروی مغناطیسی به حالت تعلیق در می آورند، این بیرینگ ها دسترسی به سرعت های بالاتر را نسبت به انواع بیرینگ های مکانیکی و غلطشی فراهم می سازند، همچنین استفاده از این بیرینگها می تواند باعث حذف عملیات روغنکاری در کاربردهای مختلف و در نتیجه کاهش آلودگی محیط سیستم شود.
انواع سیستم های بیرینگ مغناطیسی:
دو نوع اساسی از تکنولوژی یاتاقان های مغناطیسی وجود دارد که عبارتند از:
۱-پسیو یا غیر فعال:
همانند یاتاقان های مکانیکی هستندکه برای عملکردشان به کنترلر نیازی ندارند یک سیستم غیر فعال پنج محوره ذاتاً ناپایدار است و بنابراین یک سیستم غیر فعال، حداقل یک محور فعال ویا یک کنترلر مکانیکی نیاز دارد.
۲-اکتیو یا فعال:
در سیستم های فعال، غیر تماسی موقعیت شفت را نمایان می سازند و این اطلاعات را به سیستم کنترل ارسال می کنند.کنترلر ها این اطلاعات را تبدیل به فرمانهای مطلوب جریان کرده و به محرکها می فرستند. محرک ها نیز این جریان را تبدیل به نیرو کرده، سپس با استفاده از این نیروها روتور در موقیت مشخصی دوران کرده و لرزش های آن میرا می شود.
ظهور یاتاقان های مغناطیسی:
یاتاقان های مغناطیسی که شفت را به جای تماس مکانیکی با نیروی مغناطیسی به حالت تعلیق در می آورند، چند دهه است که در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. یاتاقان مغناطیسی مزایای فراوانی از جمله توانایی کار در سرعت های بالا و قابلیت عملکرد بدون روغن کاری در محیط خلاء را به استفاده کنندگان عرضه می کنند. این یاتاقانها بدون اصطکاک کار میکنند، فرسایش کمی دارند در حین دوران ارتعاشات بسیار کمی نسبت به بقیه یاتاقان ها ایجاد می کنند. می توانند مکان شفت را به دقت کنترل کنند، نیروهای خارجی وارد بر شفت را اندازه بگیرند و حتی شرایط کاری ماشین را تصویر کنند.
درسیستم یاتاقان مغناطیسی محورها به وسیله نیروی الکترومغناطیسی حاصل از اعمال جریان الکتریکی به مواد فرومغناطیسی یاتاقان ها، به صورت معلق نگه داشته می شوند. این سیستم شامل سه بخش اصلی است؛ محرک های یاتاقان، سنسور های موقعیت، کنترل کننده و الگوریتم کنترل. دستگاه های معمولی شامل دو یاتاقان شعاعی مغناطیسی و یک یاتاقان مغناطیسی کف گرد می باشند. این یاتاقان ها شفت را در راستای پنج محور کنترل می کنند، دو محور مربوط به هر یاتاقان شعاعی است و محور پنجم در طول شفت قرار دارد یاتاقان مغناطیسی دارای اجزای ثابت و متحرک هستند که به ترتیب استاتور و روتور نامیده می شوند. استاتور این یاتاقان مغناطیسی شعاعی به استاتور موتورهای الکتریکی شباهت دارد.
مزایای بیرینگ های مغناطیسی:
- عدم نیاز به روغن کاری
- ایمنی
- کاربرد در خلا
- ارتعاش کم
- اندازه گیری نیرو
- کنترل موقعیت محور
- دقت
- عملیات غوطه وری
- کاهش مصرف انرژی
- نمایش شرایط کاری
- کنترل فاز
- آلایندگی
- فاصله ی هوایی
- سرعت های بالا
محدودیتها:
- یاتاقانهای بزرگتر: یاتاقانهای مغناطیسی دارای یک ظرفیت بار مخصوص میباشند (حداکثر بار بر واحد سطح) که از سیستمهای یاتاقانهای دیگر کمتر است. این مسئله باعث می شود که یاتاقانهای مغناطیسی از لحاظ فیزیکی بزرگتر از یاتاقانهای مشابه باشد.
- پیچیدگی بیشتر: بدین معنا می باشد که هزینه اولیه این یاتاقانها بیشتر از تکنولوژی های دیگر است. البته هزینه یاتاقانهای مغناطیسی در طول سیکل کاری، غالباً کمتر از یاتاقانهای قدیمی و معمولی می باشد.
- نیاز به انرژی الکتریکی : یاتاقانهای مغناطیسی برای تغذیه ی واحد کنترل، سنسورها و آهن ربا های الکتریکی نیازمند انرژی الکتریکی هستند.
کاربران گرامی سایت مهندس ایران برای دریافت کامل فایل « مقاله ای درباره یاتاقان های مغناطیسی » به بخش دانلود مراجعه نمایید…
مطالب مرتبط
نظرات
برچسب ها
بسیار متن جالب و موثری بود خیلی سپاس
ممنون از توجه شما دوست عزیز. موفق باشید.