کتاب سیستم های حفاظتی( سیستم اعلام حریق)

آشنایی با سیستم های اعلام حریق، طراحی و توانایی نصب و راه اندازی آن ها

امروزه از سیســتم های اعلام حریق به طور گســترده در ساختمان ها و اماکن مسکونی و اداری و صنعتی استفاده می شود، تا در مواقع بروز آتش سوزی به موقع بروز به ساکنین ساختمان اطلاع داده شود. با این کار خسارت های ناشی از حریق به حداقل می رســد و حتی الامکان از تلفات جانی جلوگیری می شــود. با توجه به پیشــرفت فناوری (تکنولــوژی) در ســال های اخیر، این سیســتم ها از نظر ساخت و عملکرد قطعات، بسیار متحول شده اند.

۱-۱- انواع سیستم های اعلام حریق

سیســتم های اعلام حریق از جنبه های مختلفی، که در زیر به آنها اشاره می شود، تقسیم بندی می شوند:

از نظر حفاظتی سیستم های اعلام حریق به دو دسته تقسیم می شوند: الف) حفاظت جان اشخاص ب) حفاظت از اموال.

اکثر سیستم ها طوری طراحی می شوند که هر دو هدف را تأمین می کنند. از نظر نحوه اطلاع رسانی این سیستم ها به دو نوع انفرادی و مرکزی تقسیم می شوند:

الف)سیســتم اعلام حریق انفرادی : منظور از سیستم اعلام حریق انفرادی سیستمی اســت که وقوع آتش را در محل آن حس می کند و در همــان محل با لامپ چشمک زن و صدای آژیر به اعلام حریق می پردازد.

ب) سیستم های اعلام حریق مرکزی : دراین سیستم ها در همــان لحظات اولیــه حریق، محل آن شناســایی و اطلاعات به تابلوی کنترل مرکزی ارسال می گردد و توسط آژیر، ســاکنین از بروزحریق مطلع می شوند. همچنین به وسیله تلفن به مرکز آتش نشانی خبر داده می شود. در این نوع از سیستم های اعلام حریق، قسمت هایی از ساختمان نظر گرفته می شود و سیستم اصلی در یک محل مشخص و کاملاٌ در دسترس نصب می گردد،به طوری که در صورت وقوع آتش سوزی در محل یکی از آشکارسازها سیستم اعلام حریق به صدا می آیدو محل آن را از طریق لامپی که روی دستگاه مرکزی روشن می شود، اعلام می کند.

سیســتم های اعلام حریق مرکزی به دو دســته تقسیم می شوند:

سیستم های دســتی : در سیستم های دستی، شستی اعلام حریق تنها وسیله ی اعلام حریق است. در واقع کار تشخیص حریق در این گونه سیستم ها، فقط به انسان سپرده شده است و در مکان هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی نخواهد داشت.

سیستم های اتوماتیک : این سیستم ها برخلاف سیستم های دستی، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. به صدا درآوردن آژیرهای خطر، روشن نمودن تابلوهای خروج اضطراری، تماس خودکار با آتش نشانی محلی، فعال سازی سیستم اطفای حریق خودکار، قفل کردن یا از حالت قفل خارج کردن درهای محل های مختلف (مانند در خروجی های اضطراری) همگی از مواردی است که توسط سیستم های اعلام حریق اتوماتیک انجام می شود.

سیستم های اتوماتیک نیز دارای دو نوع اند:

ـ متعارف (Conventional): در سیستم های متعارف مسیرهای سیم کشی به صورت شــعاعی یا خطی (رادیال) اســت وکلیــه تجهیزات ( آشکارســازها و شستی ها) یک منطقه از محل تحت اعلام حریق به وسیله دوسیم به هم وصل می شوند و سپس به تابلوی کنترل مرکزی متصل می گردند. در صورت بروز حریق، علاوه بر روشــن شدن لامپ های منطقه آتش سوزی، آژیرهای تابلوی مرکزی نیز به صدا در می آیند.

ـ آدرس پذیر (addressable) : سیستم اعلام حریق آدرس پذیر، نوع جدیدتر سیستم های اعلام حریق است که علاوه برداشتن رفتار هوشمندانه در کشــف حریق ، دارای سرعت بالا در اطلاع رسانی پس از کشف حریق اســت. در این نوع سیستم ها تابلوی کنترل مرکزی ازیک تا چند حلقه، جهت کنترل آشکارسازها، شستی ها و زنگ ها استفاده می کند. به هر قطعه یک شماره ی خاص (آدرس) اختصاص می یابد و سیستم بدون نیاز به سیم کشی مجزا برای هر قطعه، محل قرار گیری آن ها را به خوبی از روی آدرس ها می شناسد. می توان ۱۲۸ قطعه را بر روی یک حلقه کنترل کرد. لذا در این سیستم ها، علاوه بر این که می توان منطقه ای را که در آن حریق اتفاق افتاده است تشخیص دادمی توان دقیقاٌ عنصری که حریق را تشخیص داده است معین کرد و محل دقیق حریق را مشخص نمود همچنین می توان خبر دهنده هایی را که مربوط به آن محل است فعال نمود. سیم کشی بین تجهیزات توسط ۴ سیم (۲سیم برای تغذیه و ۲ سیم برای انتقال اطلاعات) انجام می شود.

کاربران گرامی لطفاٌ جهت دریافت فلیل کامل «کتاب سیستم های حفاظتی( سیستم اعلام حریق)» به بخش دانلود مراجعه نمایید…