ads
ads
ads
ads

روشهای صحیح کار در سیستم تبرید

۲۶ دی ۱۳۹۶(2454 روز پیش) 118 بازدید

سیستم های تبرید که با فن آوری های جدید مانند مبرد های دوستدار اوزن جایگزین HCFC  و CFC کار می کنند به روز شده اند، دراین جا به بیان روش های صحیح کار در سیستم تبرید و راهکارهای ضروری برای ممانعت از انتشار مبردهای HCFC که پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) بالایی دارند و پیش از این کاربرد گسترده ای داشتند می پردازیم.

در دهه ی ۱۹۷۰ ،دانشمندان اثر خطرناکی را که گازهای CFC بر اتمسفر زمین داشتند کشف کردند. از گازهای CFC به عنوان عامل پف دهنده فوم، مبرد و حلال استفاده میشد. آنها دریافتند که این گازها لایه ی اوزن را تخریب میکنند، به نحوی که تابشهای فرابنفش می توانند مستقیماٌ به سطح زمین برسند و موجب آسیب ژنتیکی به سلولهای انسانها، حیوانات و گیاهان شوند. از این رو در سال ۱۹۸۷ به منظور جلوگیری از تخریب بیشتر لایه ی اوزن و نیز آغاز کاهش تدریجی استفاده از گازهای  CFC و دیگر مواد مخرب لایه ی اوزن( ODS)، یک معاهده ی بین المللی در مونترال کانادا منعقد گردید  (و از این جهت «پروتکل مونترال برای مواد مخرب الیهی اوزن» نام گرفت) تا ماه نوامبر ۲۰۰۹ همه ی دولتها این پروتکل را امضاء کردند. این دولتها در راستای جایگزینی گازهای CFC که استفاده از آنها از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۰ ممنوع شده است، گامهای موثری برداشته اند. این معاهده در سال ۲۰۰۷ به منظور در بر گرفتن کاهش تدریجی گازهای HCFC که آخرین دسته از ODSها هستند، بازنگری و تنظیم شد.

 

 

ابزار آلات و تجهیزات نگهداری از سیستم تبرید

برای آن که سرویس و نگه داری سیستم های تبرید به نحوی صحیح و مطابق با اصول زیست محیطی انجام گیرد، تجهیزات ویژه ای نیاز است که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: وسایل نشت یابی مبرد، ابزارآلات اندازه گیری فشار و دمای گاز، و همچنین تجهیزات مخصوص نگه داری و بازیافت کلی مبردها. 

 

 مونتاژ یک سیستم تبرید 

صرفنظر از نصب اجزای اصلی سیستم تبرید، لوله کشی آن باید به نحوی مطلوب و بی عیب و نقص اجرا شود. رایج ترین نوع لوله هایی که در تبرید کاربرد دارند، لوله های مسی هستند که بر مبنای قطر خارجی سایزبندی می شوند و در طول های ۵ تا ۶ متر (۱۶ تا ۲۰ فوت) برای لوله های مسی سخت  ( Hard Copper ) و کویل های ۱۵ تا ۵۰ متری (۵۰ تا ۱۶۵ فوتی) برای لوله های مسی نرم (  Soft copper ) موجودند.

دو نوع لوله کشی مسی رایج است:

  • مسی سخت
  •  مسی نرم

لوله هایی که در تبرید کاربرد دارند به صورت ویژه ای طراحی و آماده می شوند، به طوری که می توان از آن ها در فشارهای بالا نیز بهره گرفت. سازنده، هر دو سر این لوله ها را می بندد تا از ورود گرد و غبار، رطوبت و… به آن جلوگیری نماید.

 

مس نرم

لوله ی مسی نرم انعطاف پذیر، بسیار بیشتر از نوع سخت آن کاربرد دارد. این نوع لوله ها در طول های بیشتر به صورت کویل (قرقره ای) ارائه می شوند و در کار با آن ها نیاز کمتری به درز اتصال وجود دارد که این امر باعث کاهش احتمال نشت می شود. به دلیل خاصیت انعطاف پذیری مناسب، می توان آن را به راحتی شکل داد و نصب نمود و در نتیجه در زمان صرفه جویی کرد. 

مس سخت

لوله های مسی سخت، صلب هستند و با سایز و نام اختصاصی خود شناخته می شوند. استفاده از این نوع  تری به همراه دارد اما در عین حال در مقایسه با نوع نرم، زمان بیشتری می گیرد و عملیات  ها، نصب تمیز لوله نصب نیز مشکل تر است. البته در مقایسه با نوع نرم برای ثابت نگه داشتن لوله به بست های کمتری نیاز است.

 

راه اندازی

عمر مفید و قابل اطمینان بودن یک سیستم تبرید به میزان ناخالصی ها (آلودگی ها)، رطوبت و گاز های غیر قابل چگالش (مانند هوا) در چرخه تبرید و همچنین به طراحی و پیاده سازی هرمتیک (هوابندی و درزبندی شده) بستگی دارد. هرچه سیستم بهتر هوابندی شده باشد، نشتی سیستم و همچنین احتمال ورود عناصر به درون آن کاهش می یابد. با رعایت کامل مطالب ارائه شده می توان سیستمی با بازدهی بالا و حافظ محیط زیست راه اندازی کرد. 

 

تست نشتی با فشار

این آزمایش وضعیت کلی سیستم را از نظر منفذبندی مشخص می کند. فقط نیتروژن خشک می بایست به سیستم تزریق شود. گاز نیتروژن خشک را از هر دو سمت سیستم (فشار بالا و فشار پایین) تا جایی که فشارسیستم به حداکثر ۱۰barبرسد وارد کنید. هیچگاه از اکسیژن (حتی هوای محیط) برای تحت فشار قرار دادن سیستم استفاده نکنید.

 

تخلیه سیستم از هوا (وکیوم)

مهم ترین مطلب در تخلیه یک سیستم تبرید، کاهش گاز های غیر قابل چگالش (تقطیر) مانند هوا و نیتروژن است. همچنین رطوبتی که هنگام نصب، وارد سیستم شده نیز باید قبل از راه اندازی از سیستم خارج شود. فشاری که نهایتا پس از فرآیند تخلیه اندازه گیری می شود می بایست ۰/۵mbar یا کمتر باشد. در صورت امکان می بایست، سیستم را از هر دو قسمت فشار بالا و فشار پایین تخلیه نمود. به منظور حصول اطمینان از رسیدن به شرایط خلاء مورد نظر، لازم است تا در صورت امکان فشار را به وسیله گیج خاء جداگانه و نه مستقیما با گیج روی پمپ خلاء اندازه گیری کرد.

شلنگ کوتاه با قطر زیاد مناسب ترین شیلنگ برای تخلیه سیستم است و زمان لازم برای تخلیه را بسیار کاهش می دهد. اکثر سازندگان توصیه می کنند که تخلیه تا حداقل ۲۵۰micron (و یا کمتر) انجام شود. حتی ممکن است با دستورالعمل هایی مواجه شوید که به تخلیه تا  ۵۰micron  الزام دارند. برای رسیدن به چنین فشار پایینی می بایست از اتصالات بسیار کوتاه با قطر زیاد بین پمپ و سیستم استفاده شود. شیلنگ های استاندارد ״ ۱/۴ سیستم را به اندازه کافی هوابندی نکرده و جریان را نیز محدود می کنند.

 

شارژ

هیچگاه نباید کمپرسور را بدون مبرد و یا در شرایط خاء به کار انداخت. نتیجه چنین کاری آسیب جدی به کمپرسور خواهد بود. اگر مقدار مبرد مورد نیاز دستگاه معلوم باشد، شارژ سیستم با ترازو و به صورت مایع از طرف فشار بالای سیستم انجام می شود (سیستم باید خاموش باشد).

هنگام شارژ مایع از طرف فشار پایین، بسیار دقت کنید. مایع (به مقدار زیاد) نباید وارد کمپرسور شود. به همین خاطر از ایجاد ضربه قوچ (ضربه مایع) در کمپرسور هنگام شارژ مبرد جلوگیری کنید. R134a  یک مبرد تک ماده ای است و می توان آن را به صورت گاز یا مایع واردسیستم نمود.

اگر مقدار مبرد هنوز معین نشده است، ابتدا تا جایی که کنترل فشار پایین عمل می کند و می توان کمپرسور را روشن کرد، مبرد را شارژ کنید. به طور کلی، برای آن که بتوان هنگام شارژ، کمپرسور را بدون آن که آسیب ببیند به کار انداخت، شارژ مبرد به اندازه نصف ظرفیت اسمی کافی است. مقدار مبرد را اندازه گیری کنید

 

برای مطالعه کامل کتاب «روشهای صحیح کار در سیستم تبرید» به لینک دانلود مراجعه نمایید…

 

ads
  • مطالب مرتبط

  • نظرات

  • برچسب ها

دیدگاه خود را بنویسید

دیدگاهتان را بنویسید

background