ads
ads
ads
ads

سیستم تهویه در بیمارستان ها

۱۴ تیر ۱۳۹۶(2480 روز پیش) 1,654 بازدید

راهنمای سیستم تهویه در بیمارستان ها با هدف تهیه اطلاعات بروز درباره روش های کاهش خطر عفونت های هوا برد در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی می باشد . این راهنما دستورالعمل فنی و عملیاتی برای اقدامات احتیاطی توصیه شده برای کاهش خطر انتقال عوامل بیماری زای هوابرد در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی را فراهم می نماید . از جمله اهداف دیگر این راهنما کنترل های عوامل محیطی برای مدیریت بیماری های منتقله عفونی هوابرد می باشد . راهنمای کشوری تهویه بیمارستانی برای کاهش خطرات بیماری های منتقله از طریق هوا در بیمارستانها و سایر مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی به کار می رود .

 

 

 


مقدمه

تهویه بیمارستانی عبارت است از ورود هوای تازه و تمیز و انتشار آن در درون بخش های بیمارستان یا اتاق های بیماران با هدف فراهم نمودن هوای سالم برای تنفس بیماران و پرسنل ، کاهش غضلت آلاینده تولید شده در داخل بیمارستان و نیز خروج این آلاینده  ها از بیمارستان می باشد .

به نحوی که مانع از گسترش عفونت های منتقله از هوا بین بیماران و یا پرسنل همچنین مانع از گسترش این عفونت ها به خارج از بیمارستان گردد. مؤثرترین روش کنترل آلاینده ها ، بو و آلودگی هوای داخل از طریق تهویه می باشد که به کنترل همزمان شراطی چون : میزان تغییر هوا ، گرادیان فشار متناسب با کلاس ایزوله ، نسبت توزیع هوا در قسمتی که هوا تصفیه می شود ، فیلتراسیون هوا با راندمان بالا ، کنترل دقیق درجه حرارت و رطوبت ، منجر می شود .

خطر عفونت از طریق مسیر هوابرد تابعی از غضلت ذرات می باشد ، با کاهش غضلت ذرات شانس عفونت و بنابراین تعداد بیماران آلوده شده کاهش می یابد .

 

 

چهار فاکتور اصلی که بر غضلت ذرات اطراف شخص بیمار در اتاق تاثیر می گذارد عبارتند از :

 

۱- با افزایش میزان تولید ذرات در اتاق غضلت ذرات نیز افزایش می یابد .

۲ – نسبت تأمین هوا از بیرون و مقدار هوای خروجی که به اندازه اتاق مرتبط است .

۳ – سطح فیلتراسیون هوا تأمین شده که بر توانایی سیستم تهویه در رقیق سازی غضلت ذرات هوای اتاق تاثیر می گذارد .

۴ – تلاطم و حرکات هوا در اتاق می تواند ذرات را انتقال دهد تا آنجاییکه توزیع هوا بر غضلت در هر اتاق تاثیر می گذارد .

 

جهت کنترل مهندسی یا جلوگیری از گسترش آلودگی و بیمار های منتقله از هوا روشهایی چون : ۱- تهویه عمومی ۲- تمیز کردن هوا ( فیلتراسیون اولیه و ثانویه ) ۳- تهویه با تخلیه موضعی ( کنترل منبع ) ، پیشنهاد می گردد .

 

سه روش اصلی برای تهویه بیمارستان به کار گرفته میشود که عبارتند از :

۱- تهویه طبیعی ۲- تهویه مکانیکی ۳- تهویه ترکیبی

سالانه ۲ الی ۴ میلیون مورد عفونت بیمارستان در جهان اتفاق می افتد که منجر به ۲۰ تا ۸۰ هزار مرگ می گردد . هزینه عفونت های بیمارستانی در ایالات متحده آمریکا سالانه ۴ تا ۵ میلیارد دلار برآورد شده است . تخمین زده شده است که ۱۰ درصد ار عفونت های بیمارستانی هوابرد بوده و همچنین ۱۶ درصد از عفونت های بخش مراقبت های ویژه نتیجه ای از انتقال پاتوژنهای هوابرد می باشد .


تعریف تهویه

فراهم نمودن هوای سالم و بهداشتی در داخل اتاق یا بخش برای تنفس می باشد که هدف آن رقیق کردن آلودگی در داخل ساختمان با هوای تمیز و فراهم نمودن میزانی از جریان هوا برای تغییر هوا در اتاق می باشد .


تهویه طبیعی

استفاده از نیروهای طبیعی برای آوردن و توزیع هوای بیرونی به داخل یا خارج ساختمان است . این نیروهای طبیعی می توانند فشار باد یا فشار ایجاده توسط اختلاف چگالی بین هوای داخل و خارج باشند .


تهویه مکانیکی

استفاده از نیروهای مکانیکی برای فراهم نمودن و یا خارج نمودن هوا و تعویض هوای اتاق می باشد .


تهویه ترکیبی

سیستم تهویه ترکیبی از تهویه مکانیکی و طبیعی استفاده می نماید . فرصتی برای انتخاب مناسب ترین حالت تهویه بیمارستانی بر اساس شرایط فراهم می نماید .


تهویه مطبوع

فرآیندی است که طی آن شرایط فیزیکی هوای یک فضا در شرایط مطلوب نگاه داشته می شود . این کار از طریق کنترل همزمان درجه حرارت ، رطوبت ، پاکی و جهت حرکت هوا صورت می گیرد .


ماسک تنفسی

نوع خاصی از ماسک با توانایی فیلتر کردن ذرات برای پیشگیری از تنفس هسته ریز قطرات عفونی می باشد . ماسک N95 باید راندمان حذف ۹۵ درصد از ذرات ( فاقد هرگونه روغن ) با قطر ۳ % میکرون را داشته باشد .


تفاوت تهویه در مراکز بهداشتی و درمانی و سایر ساختمانها

۱- نیاز به محدود کردن حرکت هوا در داخل و بین بخش های مختلف ( بدون حرکت متقابل ) .

۲ – نیازمندی ها و مقررات ویژه برای تهویه و فیلتراسیون به منظور ترقیق و کاهش آلودگی به شکل بو ، میکروارگانیسم و ویروس های هوابرد و مواد شیمیایی خطرناک و مواد رادیواکتیو می باشد ، راندمان تهویه برای نگهداری مناسب کیفیت هوای داخل در بیمارستان خیلی مهم می باشد .

۳ – نیاز به رطوبت و دمای متفاوت برای بخش های مختلف و کنترل صحیح شرایط محیطی .

۴ – پیچیدگی طراحی برای به حداقل رساندن خطر انتقال پاتوژنهای هوابرد و نگهداری یک محیط سالم برای بیماران و کارکنان می باشد .

با توجه به موارد فوق مراکز بهداشتی و درمانی نیازمند مقادیر زیادی از هوای بیرون با تصفیه قابل توجه ، از جمله خنک سازی ، حذف رطوبت ، گرم نمودن مجدد ، مرطوب سازی و فیلتراسیون می باشند .


انواع سیستم های تهویه در بیمارستان

هدف تهویه تهیه هوای سالم برای تنفس ، کاهش غظلت مواد آلاینده تولید شده در داخل بیمارستان و خروج آلاینده ها  و نهایتا جلوگیری از انتقال بیماری های منتقله می باشد . با افزایش تعویض هوا به میزان دو برابر ، غضلت ذرات هوابرد در هوا نیز به نصف کاهش می یابد . بهبود تهویه در مراکز بهداشتی و درمانی در پیشگیری از انتقال عفونت های هوابرد ضروری و قویا توصیه می گردد .

 

برای مطالعه متن کامل کتاب  «راهنمای سیستم تهویه در بیمارستان ها» ، از بخش دانلود استفاده نمائید :
 

ads
  • مطالب مرتبط

  • نظرات

  • برچسب ها

دیدگاه خود را بنویسید

دیدگاهتان را بنویسید

background