چکیده تجربیاتی از مبحث ۱۴ و ۱۷ مقررات ملی ساختمان در مورد دودکش و تامین هوا
در این بخش از مقالات نظارت در سایت مهندس ایران درباره چکیده تجربیاتی از مبحث ۱۴ و ۱۷ مقررات ملی ساختمان در مورد دودکش و تامین هوا توضیح خواهیم داد.
تأسیسات لولهکشی و تجهیزات گاز طبیعی ساختمانها (مقررات ملی ساختمان
چکیده تجربیاتی از مبحث ۱۴
مرتبط با مبحث ۱۷ دودکش و تامین هوا
لازم برای احتراق از داخل و خارج
زیر نظراستادان ارجمند
جناب آقای مهندس متدین
جناب آقای مهندس صمدانی
تهیه شده توسط
آقای مهندس فرشید اخباری
پایه یک ارشد نظام مهندسی
اسفند ۹۳
مبحث چهاردهم – تأسیسات مکانیکی
بخشی از مطالب کاربردی در خصوص دودکش و تامین هوا :
۱۴-۱-۷-۲- مالک یا نماینده قانونی او، مسئول راهبری و نگهداری این تاسیسات در زمان بهرهبرداری است.
۱۴-۱-۹- تخریب: پیش از تخریب هر ساختمان که دستگاههای تاسیسات مکانیکی آن از شبکه گاز سوخت شهری یا شبکه برق شهری تغذیه میشود، باید خط تغذیه آن ساختمان از طریق سازمان مسئول ان شبکه شهری بطور کامل قطع شود.
۱۴-۱-۱۰-۳- استفاده از مصالح کارکرده، آسیب دیده و معیوب مجاز نمیباشد.
۱۴-۲-۲- آلایندههای هوا: ذرات جامد، گازهای زیان آور، بو، دود و هر نوع موادی در هوا که برای تنفس و سلامتی انسان زیانآور باشد. بخار آب همراه هوا، آلاینده محسوب نمیشود.
۱۴-۲-۲- تخلیه هوا: خارج کردن قسمتی از هوای فضا و هدایت آن به هوای آزاد، به طور طبیعی یا با وسایل مکانیکی
۱۴-۲-۲- تعویض هوا / تهویه: ورود یا خروج هوا در یک فضا، بطور طبیعی یا به کمک وسایل مکانیکی.
۱۴-۲-۲- تهویه طبیعی هوا: جریان هوا از خارج به داخل یا از داخل به خارج فضاهای ساختمان، از راه دهانههای بازشو مانند پنجره و درب، یا به وسیله هواکشهای بدون موتور.
۱۴-۲-۲- تهویه مکانیکی: جریان هوا از بیرون به درون یا از درون به بیرون فضاهای ساختمان، به کمک دستگاههای مکانیکی.
۱۴-۲-۲- در دسترس: دسترسی مستقیم به دستگاههای تاسیسات مکانیکی ساختمان و اجزای لولهکشی آنها، بدون نیاز به بازکردن یا برداشتن یا جابجا کردن هرگونه مانع باشد.
شیر قطعکن گاز مستقل داخل واحد: در دسترس باشد: میتواند نزدیک درب ورودی نباشد، داخل گچ دیوار گودی تعبیه و درون آن قرار گیرد!
۱۴-۲-۲- دستگاه با دودکش: هر دستگاه با سوخت گاز که محصولات احتراق آن، از راه دودکش، مستقیما به هوای خارج از ساختمان منتقل شود.
پس اصطلاح رایج پکیج بدون دودکش میان مجریان غلط است.
۱۴-۲-۲- دستگاه بدون دودکش: هر دستگاه گرمازا با سوخت گاز که دودکش ندارد و محصولات احتراق آن به فضای اطراف دستگاه منتقل شود.
عملاً دستگاه بدون دودکش نداریم.
۱۴-۲-۲- دودکش: معبری فلزی یا با مصالح بنایی که گازهای حاصل از احتراق از راه آن به خارج ساختمان منتقل میشود.
۱۴-۲-۲- دودکش با دمای پایین: دودکشی که برای انتقال محصولات احتراق دستگاه با سوخت گاز با حداکثر دمای ۵۳۸ درجه سانتیگراد.
۱۴-۲-۲- دودکش پیش ساخته: دودکش پیش ساخته در کارخانه شامل معبر انتقال دود، که برای نوع و کلاس معینی از دستگاه با سوخت گاز ساخته شده و مشخصات آن از طرف موسسه معتبر و مورد تایید گواهی شده و دارای پلاک تایید باشد.
۱۴-۲-۲- دودکش قائم با مصالح بنایی: شفت قایم یا تقریباً قایم، شامل یک یا چند معبر دود، برای انتقال محصولات احتراق یک یا چند دستگاه با سوخت گاز، به هوای خارج از ساختمان.
۱۴-۲-۲- دهانه بازشو خارجی: پنجره، درب، دریچه یا پنجره های سقفی، که امکان بازشدن به هوای خارج از ساختمان داشته باشد.
۱۴-۲-۲- ساختمان با درزهای معمولی: ساختمانی که با مصالح معمولی بنا شده باشد و درزبندی جدارهای خارجی آن، امکان تعویض هوای طبیعی به میزان دست کم نصف حجم فضا در ساعت را فراهم کند.
ساختمان با درزهای هوابند: ساختمانی که جدارهای خارجی آن مانند درز دربها و پنجرهها، محل عبور لولهها و کابلها و جز آنها، با نوارهای درزبندی یا وسایل دیگر تا اندازه ای حفاظت شده که تعویض هوای طبیعی از نصف حجم فضا در ساعت کمتر شود.
۱۴-۲-۲- شیر قطع خودکار گاز: شیری در مشعل دیگهای گازسوز، که با فرمان حسگر فشار یا دما و یا هر کنترل کننده دیگر، بسته میشود و راه ورود گاز به مشعل را مسدود میکند.
۱۴-۲-۲- شیر قطع سریع: شیری که با یک حرکت سریع دست یا خودکار و با گردش یک چهارم دور، به طور کامل بسته میشود (ربع گرد).
۱۴-۲-۲- غلاف تهویه شونده: غلافی فلزی در محل عبور دودکش قائم فلزی از بام، برای جدا کردن سطح خارجی دودکش از مصالح سوختنی و ایجاد فاصله بین سطح خارجی دودکش و سطح داخلی غلاف، برای جریان هوا.
قیر گونی، مصالح سوختنی به حساب میآید.
۱۴-۲-۲- فاصله مجاز: حداقل فاصله هوایی بین سطوح گرمکننده دستگاههای گرمازا یا فاصله لوازم و دستگاههای تاسیسات گرمایی با سطوح اجزا و لوازم دیگر که از مواد سوختنی تشکیل شده است.
۱۴-۲-۲- فاصله هوایی: فاصله هوایی میان مواد سوختنی با سطوح گرم، یا قطعات حایل، به طوری که هوا در آن فاصله جریان یابد.
۱۴-۲-۲- فضای با حجم کافی: فضای محل نصب دستگاههای با سوخت گاز، که حجم کل آن مساوی یا بیش از یک متر مکعب برای هر ۱۷۷ کیلوکالری در ساعت است. حجم فضای مجاور، که مستقیماً به محل نصب دستگاهها باز باشد(بدون درب و پنجره)، بخشی از حجم فضای محل نصب دستگاه به حساب میآید.
۱۴-۲-۲- فضای با حجم ناکافی: فضای محل نصب دستگاههای با سوخت گاز، که حجم کل آن کمتر از یک متر مکعب برای هر ۱۷۷ کیلوکالری در ساعت است.
۱۴-۲-۲- فضای با خطر: هر فضایی از ساختمان که به علت وجود گازها و گرد و غبار قابل اشتعال و الیاف سوختنی و دیگر مواد به شدت سوختنی، خطر آتش سوزی بالایی داشته باشد.
۱۴-۲-۲- فضای بطور غیر عادی درز بند: ساختمانی که دیوارها و سقف آن در برابر نفوذ رطوبت مقاوم است و درزهای درها و پنجره های آن با نوارهای درزبند طوری مسدود شده است که میزان نفوذ رطوبت به درون آن از یک پرم (۵۷ نانو گرم بر ثانیه بر متر مربع برای یک پاسکال اختلاف فشار) تجاوز نمیکند.
۱۴-۲-۲- قابل دسترسی : دستگاههای تاسیسات مکانیکی ساختمان یا اجزای و کانالکشی وقتی قابل دسترسیاند که با بازکردن یک دریچه یا برداشتن مانعی برای دسترس به آنها کافی باشد.
۱۴-۲-۲- معبر قایم دود: معبری که درون یک شفت قایم قرار دارد و محصولات احتراق را به هوای خارج از ساختمان منتقل میکند.
۱-۲-۲- نفوذ هوا به داخل: نفوذ هوای خارج به درون ساختمان، از راه درزهای پنجره ها، دربها و هر شکاف دیگر در دیوارها، کف یا سقف ساختمان.
۱۴-۲-۲- هوای بیرون (تازه): ورود هوای بیرون به درون فضاهای ساختمان، که پیش از آن در ساختمان گردش نکرده است.
پس نصب دریچه جهت تامین هوای تازه، در راهرو قابل قبول نیست.
۱۴-۲-۲- هوای تخلیه: هوایی که از فضای ساختمان برگردانده شده و بدون استفاده دوباره از آن، از ساختمان خارج میگردد.
کاربران گرامی برای دانلود فایل کامل «چکیده تجربیاتی از مبحث ۱۴ و ۱۷ مقررات ملی ساختمان در مورد دودکش و تامین هوا» به بخش دانلود مراجعه فرمایید.
برخی از مطالب مشابهی که تاکنون در سایت مهندس ایران بارگزاری شده است:
مطالب مرتبط
نظرات
برچسب ها