مقاله عیب یابی چیلر |مهندس ایران
مشکلات عملکردی چیلر را میتوان به سه مقوله زیر تقسیم بندی نمود:
– مشکلات طراحی و انتخاب
هنگام طراحی و انتخاب چیلر دو مسئله اساسی ممکن است وجود داشته باشد. این دو مسئله عبارتند از:
۱- عدم تناسب ظرفیت چیلر در برابر بار سرمایی- مشکل اول در این زمینه، پایینتر بودن ظرفیت چیلر نسبت به بار سرمایی ساختمان میباشد. البته به دلیل طراحی دست بالای اکثر مهندسان و رویکرد محافظهکارانه آنان به مقوله طراحی، این مسئله به ندرت اتفاق میافتد. با این حال، گاهی به دلیل اشتباهات محاسباتی یا تغییر شرایط سیستم و نیازمندیهای سرمایشی ساختمان، ممکن است ظرفیت چیلر پاسخ گوی بار سرمایی ساختمان نباشد.
برای جبران کمبود ظرفیت چیلر هیچ راه حل ساده و کم هزینهای وجود ندارد؛ مگراینکه در صورت کم بودن اختلاف بین ظرفیت چیلر و بار سرمایی با افزایش ظرفیت کندانسور هوایی (سیستم هوا خنک) یا اضافه کردن برج خنک کن (سیستم آب خنک) دمای کندانسور تا حد امکان پایین نگه داشته شود. این راهکار در مقایسه با افزودن چیلر به سیستم بسیار ارزانتر و اقتصادیتر بوده و میتواند به عنوان یک گزینه عملی مورد بررسی قرار گیرد.
بالا رفتن فشار هد (head preasure) چیلر نیز باعث کاهش ظرفیت میگردد. افزایش هد چیلر به طور معمول با افزایش دمای کندانسور ارتباط نزدیک دارد. با بهبود شرایط کندانسور از بروز این مسئله میتوان جلوگیری نمود. مسئله دست بالا گرفتن ظرفیت چیلر از مشکلات دیگر در این زمینه میباشد. این مسئله علاوه بر کاهش کارآیی و بازده چیلر، امکان خاموش شدن و تریپ زدن چیلر در هنگام کار بر اثر پایین آمدن دمای مبرد یا کاهش دمای آب چیلر را در پی خواهد داشت. برای کاهش ظرفیت چیلر روشهایی مانند کنار گذر گاز داغ، همانطور که پیشتر بحث شد، میتواند تا حدودی مؤثر باشد. با این حال، استفاده از روشهایی از این دست با وجود کاهش ظرفیت چیلر میزان مصرف انرژی سیستم را کاهش نخواهد داد.
۲- بالا بودن دمای آب خروجی از چیلر- همان طور که در فصل یک اشاره شد، طراحی سیستم تهویه مطبوع باید به گونهای باشد که دما و رطوبت فضای مورد نظر را به صورت همزمان در منطقه آسایش تنظیم و تثبیت نماید. همچنین دمای آب چیلد میبایست به اندازه کافی پایین باشد تا هوای خروجی از کویل را در حد مطلوب خنک نماید. در صورت بالا بودن دمای آب چیلر، بار سرمایی نهان فضای مورد تهویه به طور مؤثر تحت پوشش قرار نگرفته و در نتیجه رطوبت فضای مورد نظر افزایش خواهد یافت. از طرفی، پایین آوردن دمای تنظیم آب چیلر خروجی و تثبیت آن در محدوده نقطه تعیین شده (معمولاً °F44) میتواند به طور مستقیم در کاهش ظرفیت و نیز افزایش توان مصرفی چیلر مؤثر باشد. بنابراین بین دمای آب چیلر و ظرفیت چیلر یک حالت موازنه وجود داشته و در نتیجه دمای آب چیلر را باید به صورتی تنظیم نمود که ظرفیت چیلر پاسخ گوی بار سرمایی محسوس و نهان ساختمان باشد.
از سوی دیگر برای رسیدن به دمای مطلوب آب چیلر و ظرفیت بهینه در چیلر، دمای آب کندانسور را با در نظر گرفتن سایر شرایط و محدودیتهای سیستم، میبایست تا حد امکان پایین نگه داشت.
– مشکلات نصب
در سیستمهای موازی اولیه- ثانویه، میزان اختلاف دمای آب چیلر رفت و برگشتی هم در لوپ اولیه و هم در لوپ ثانویه تقریباً برابر میباشد. این همسانی دما، بدین معناست که میزان افزایش دما در چیلر و کویل سرمایی تقریباً یکسان میباشد؛ با این حال در بسیاری از سیستمها، میزان اختلاف دمای واقعی آب چیلر از اختلاف دمای نامی آن کمتر بوده و برای جبران این مشکل، سیستم میبایست جریان آب چیلر بیشتری را به سمت کویل بفرستد تا کل بار سرمایی را تحت پوشش قرار دهد. این مسئله باعث افت ظرفیت واقعی چیلر و متعاقب آن کاهش بازده کلی سیستم خواهد گردید.
افت ظرفیت سیستم باعث کار کردن تعداد بیشتری چیلر در شرایط کم باری گردیده و ممکن است ظرفیت برخی از چیلرها به پایینتر از ۳۰% ظرفیت نامی آنها کاهش یابد. این روند عملکرد چیلر را در وضعیت نامطلوب قرار داده و بازده آن را به شدت کاهش میدهد. در صورتی که مشخصههای شیر کنترل با مشخصههای انتقال حرارت در کویل مطابقت نداشته باشد، دبی جریان بیشتری در حالت بار جزیی لازم است. همچنین وجود آشغال و رسوب در کویل و کاهش سطح انتقال حرارت آن یا نشتی شیر کنترل میتواند باعث افزایش آب چیلر ورودی به کویل گردد. هر کدام از این عوامل به صورت جداگانه و یا ترکیبی از آنها میتواند موجب کاهش اختلاف دما و افزایش دبی آب چیلر گردیده که در این صورت کشف و رفع آنها بسیار دشوار خواهد بود. با این وجود با به کار بستن تمهیدات زیر میتوان این مسئله را تا حدود زیادی برطرف نمود:
۱- کویلهای سرمایی براساسی یک برنامه زمانی منظم تمیز شده تا ضریب رسوبگذاری و مقاومت جریان هوای کویل به حداقل مقدار ممکن برسد. در صورت قدیمی و معیوب بودن کویل میتوان آن را با یک کویل جدید تعویض نمود.
۲- تمامی شیرهای کنترل میبایست در حالت معمولاً بسته (Normally Close) بوده و در صورت خاموش بودن هواساز یا فنکوئلها بسته باشند. جریان کنار گذر میتواند یکی از علتهای کاهش اختلاف دمای آب چیلر باشد.
۳- دمای تنظیم آب خروجی را در هنگام کاهش بار سرمایی با توجه به شرایط رطوبت میتوان افزایش داد.
۴- کنترلگر دمای طرف هوا میبایست کالیبره و بازرسی گردد.
۵- اختلاف دمای آب چیلر به صورت روزانه اندازهگیری و ثبت گردد.
کاربران گرامی برای دانلود کامل فایل « مقاله عیب یابی چیلر » به بخش دانلود مراجعه نمایید…..
در ادامه با مشاهده این فیلم آموزشی با اصول کارکرد دستگاه چیلر در سیستم های تهویه و مطبوع بیشتر آشنا خواهید شد…
مطالب مشابهی که در سایت مهندس ایران قرار گرفته است…
مطالب مرتبط
نظرات
برچسب ها