شرح پدیده خوردگی تنشی ناشی از کلراید

ﻧﺸﺎﻧﻪ ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه ﺧﻮردﮔﯽ ﺗﻨﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﻠﺮاﯾﺪ ، ﺷﺮوع ﺗﺮﮐﻬﺎی ﺳﻄﺤﯽ ﻧﺎﺷﯽ از اﺛﺮ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺗﻨﺸﻬﺎی ﮐﺸﺸﯽ، درﺟﻪ ﺣﺮارت و ﻣﺤﯿﻄﻬﺎی آﺑﯽ ﺣﺎوی ﯾﻮن ﮐﻠﺮاﯾﺪ ﺑﺮروی ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن آﺳﺘﻨﯿﺘﯽ ﺳﺮی ۳۰۰ وﺑﻌﻀﯽ از آﻟﯿﺎژﻫﺎی ﭘﺎﯾﻪ ﻧﯿﮑﻞ اﺳﺖ. ﺣﻀﻮر اﮐﺴﯿﮋن ﻣﺤﻠﻮل در ﻣﺤﯿﻂ آب، ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺗﺮک ﺧﻮردن را اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داد. 

آﻟﯿﺎژﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﻪ ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه خوردگی تنشی ناشی از کلراید

اﻟﻒ- ﮐﻠﯿﻪ ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن آﺳﺘﻨﯿﺘﯽ ﺳﺮی AISI3XX ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺑﻪ ﺷﺪت ﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 
ب- ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن دوﺑﻠﮑﺲ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﻣﻘﺎوم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 
ج- آﻟﯿﺎژﻫﺎی ﭘﺎﯾﻪ ﻧﯿﮑﻞ، ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻘﺎوم ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه خوردگی تنشی ناشی از کلراید

اﻟﻒ- ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮاﯾﺪ، ﻣﯿﺰان pH، ﻣﯿﺰان درﺟﻪ ﺣﺮارت، ﻣﯿﺰان ﺗﻨﺶ، وﺟﻮد اﮐﺴﯿﮋن و ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ آﻟﯿﺎژ از ﻓﺎﮐﺘﻮرﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮﺛﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ب- اﻓﺰاﯾﺶ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻣﺤﯿﻂ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﻪ ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

ج- اﻓﺰاﯾﺶ ﻏﻠﻈﺖ و ﻣﯿﺰان ﮐﻠﺮاﯾﺪ در ﻣﺤﻠﻮل آﺑﯽ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد. 

د- ﺣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺮای ﺷﺮوع ﺗﺮک ﺧﻮردن در ﺣﻀﻮر ﮐﻠﺮاﯾﺪ وﺟﻮد ﻧﺪارد، زﯾﺮا ﻫﻤﻮاره ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﻌﻠﯿﻆ ﮐﻠﺮاﯾﺪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. 

ه- ﺷﺮاﯾﻂ اﻧﺘﻘﺎل ﺣﺮارت، ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﻬﻤﯽ در اﻓﺰاﯾﺶ اﺣﺘﻤﺎل ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ، زﯾﺮا ﺗﻤﺎﯾﻞ ﮐﻠﺮاﯾﺪ ﺑﻪ ﻏﻠﯿﻆ ﺷﺪن را اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻣﻌﺮض ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻨﺎوﯾﯽ آﻟﯿﺎژﻫﺎ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺸﮏ و ﻣﺮﻃﻮب و ﯾﺎ ﺑﺨﺎر آب و آب ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺒﺎت ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ را ﻓﺮاﻫﻢ آورد. 

و- ﺧﻮردﮔﯽ ﺗﻨﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﻠﺮاﯾﺪ ، ﻣﻌﻤﻮﻻ در pH ﻫﺎی ﺑﺎﻻﺗﺮ از ۲ رخ ﻣﯽ دﻫﺪ. در pH ﻫﺎی ﮐﻤﺘﺮ از ۲، ﺧﻮردﮔﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ رخ ﺧﻮاﻫﺪ داد. ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ خوردگی تنشی ناشی از کلراید ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ pH و ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ ﺷﺪن ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ. اﮔﺮ ﭼﻪ در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮارد در دﻣﺎﻫﺎﯾﯽ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ ﻧﯿﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. 

ح- ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻨﺶ ﺑﺮای ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه ﺧﻮردﮔﯽ ﺗﻨﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﻠﺮاﯾﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻨﺶ اﻋﻤﺎل ﺷﺪه ﺑﻪ آﻟﯿﺎژ و ﯾﺎ ﺗﻨﺸﻬﺎی ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه در آﻟﯿﺎژ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮروی آﻧﻬﺎ ﮐﺎر ﺳﺮد اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﯾﺎ دارای ﺗﻨﺸﻬﺎی ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه ﺑﺎﻻﺗﺮی ﺑﺎﺷﻨﺪ (ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﻮراﺧﻬﺎ)، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺷﺪﯾﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ط- اﮐﺴﯿﮋن ﺣﻞ ﺷﺪه در ﻣﺤﻠﻮﻟﻬﺎی ﺣﺎوی ﮐﻠﺮاﯾﺪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه را ﺗﺴﺮﯾﻊ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺢ و دﻗﯿﻖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮐﻤﯽ اﮑﺴﯿﮋن در ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ. 

ی- ﻣﯿﺰان ﻧﯿﮑﻞ ﻣﻮﺟﻮد در ﻓﻮﻻد اﺛﺮ ﺷﺪﯾﺪی ﺑﺮ ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻓﻮﻻدﻫﺎی ﺣﺎوی ۸ ﺗﺎ ۱۲ درﺻﺪ ﻧﯿﮑﻞ، ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﻪ ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ ﺗﻨﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﻠﺮاﯾﺪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. و آﻟﯿﺎژﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ۳۵ درﺻﺪ ﻧﯿﮑﻞ دارﻧﺪ، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺷﺪﯾﺪی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺮک ﺧﻮردﮔﯽ دارﻧﺪ و آﻟﯿﺎژﻫﺎﯾﯽ ﺣﺎوی ﺑﯿﺶ از ۴۵ درﺻﺪ ﻧﯿﮑﻞ، ﮐﺎﻣﻼ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه اﯾﻤﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ک- ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن ﺑﺎ ﻣﯿﺰان ﻧﯿﮑﻞ ﮐﻢ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن دوﺑﻠﮑﺲ ( ﻓﺮﯾﺖ- آﺳﺘﻨﯿﺖ)، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن آﺳﺘﻨﯿﺘﯽ ﺳﺮی ۳۰۰ ﻣﻘﺎوﻣﺘﺮ ﺑﻮده، اﻣﺎ ﮐﺎﻣﻼ اﯾﻤﻦ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. 

ل- ﻓﻮﻻدﻫﺎی ﺳﺎده ﮐﺮﺑﻨﯽ، ﻓﻮﻻدﻫﺎی ﮐﻢ آﻟﯿﺎژ وﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن ﺳﺮی ۴۰۰، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه ﺧﻮردﮔﯽ ﺗﻨﺸﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﯾﻮن ﮐﻠﺮاﯾﺪ ﺣﺴﺎس ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

تجهیزات و ﯾﺎ واﺣﺪﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺑﻪ ﺑﺮوز ﭘﺪﯾﺪه خوردگی تنشی ناشی از کلراید 

اﻟﻒ- ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ وﻇﺮوف ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از ﻓﻮﻻدﻫﺎی زﻧﮓ ﻧﺰن آﺳﺘﻨﯿﺘﯽ ﺳﺮی ۳۰۰ در ﮐﻠﯿﻪ ﺗﺠﻬﯿﺰات وواﺣﺪﻫﺎی ﭘﺎﻻﯾﺸﯽ، در ﺧﻄﺮ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. 

ب- در ﮐﻨﺪاﻧﺴﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از آب ﺑﺮای ﺳﺮد ﮐﺮدن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ودر ﮐﻨﺪاﻧﺴﻮرﻫﺎی ﺑﺎﻻ ﺳﺮی ﺑﺮج Crude، اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه وﺟﻮد دارد. 

ج- ﻣﺤﻞ ﻫﺎی ﺗﺨﻠﯿﻪ در واﺣﺪﻫﺎی ﻫﯿﺪروﭘﺮوﺳﺲ (Hydroprocessing) در ﻫﻨﮕﺎم راه اﻧﺪازی وﯾﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدن واﺣﺪ، در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺻﺤﯿﺢ ﻋﻤﻞ ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﺻﻮرت ﻧﮕﯿﺮد، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮوز اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

 
د- ﺗﺠﻬﯿﺰات و ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ، ﺑﻪ ﺧﺼﻮص آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﻮن ﮐﻠﺮاﯾﺪ آﻟﻮده ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ دﭼﺎر اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه ﺷﻮﻧﺪ.

 
ه- ﭘﺪﯾﺪه خوردگی تنشی ناشی از کلراید ، ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺳﻄﻮح ﺧﺎرﺟﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﻫﺎ و ﺗﺠﻬﯿﺰاﺗﯽ ﮐه دارای ﻋﺎﯾﻖ ﺣﺮارﺗﯽ ﺑﻮده و ﻋﺎﯾﻘﻬﺎ مرﻃﻮب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻪ راﺣﺘﯽ رخ ﻣﯽ دهد.

و- اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه در ﺧﻄﻮط ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺣﺮارﺗﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ رخ دﻫﺪ.

کاربران گرامی برای دریافت کامل فایل « مکانیسم خوردگی تنشی ناشی از کلراید  » به بخش دانلود مراجعه نمایید…