مقررات ملی ساختمان ایران-مبحث شانزدهم-تأسیسات بهداشتی

مقررات ملی ساختمان در تمامی کشور ها قواعدی هستند که به نحوی اجرای آن ها توسط شهروندان الزام قانونی پیدا می کند. ادراک مشترک کلیه عوامل و عناصر مرتبط اعم از دولت، دولت های محلی، مردم و مهندسان، موجب می گردد که منافع ملی ناشی از حفظ و افزایش بهره وری از سرمایه گذاری های ملی و هم چنین حفظ جان و منافع عمومی بهره برداران ساختمان ها بر منافع سازمانی دستگاه های اجرایی و یا منافع دولت های محلی و هم چنین منافع فوری سرمایه گذاران ترجیح داده شود. بدیهی است توافق و التزام بر این دسته از منافع و خواسته ها در قالب برنامه توسعه نظام ملی ساخت و ساز تحقق می یابد.

۱- «مبحث شانزدهم – تأسیسات بهداشتی» الزامات حداقل را، که رعایت آن ها مشمول الزامات قانونی است ، در تأسیسات زیر که در داخل ساختمان نصب می شود، مقرر می دارد:

الف) لوازم بهداشتی

ب) لوله کشی و ذخیره سازی آب مصرفی

پ) لوله کشی فاضلاب بهداشتی

ت) لوله کشی هواکش فاضلاب 

ث) لوله کشی آب باران

۲- طراحی، نظارت، انتخاب مصالح و اجرای کار تأسیساتی که در (۱) مقرر شده، باید طبق الزامات مندرج در این مبحث انجام شود.

۳- احکام این مبحث از مقررات ملی ساختمان باید تأسیسات مندرج در (۱) را با اهداف ایمنی، بهداشت، آسایش، بهره دهی مناسب و صرفه اقتصادی کنترل کند.

۴- احکام قانونی در مدارک زیر بر الزامات مقرر شده در مبحث شانزدهم حاکم می باشد:

الف) قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان آیین نامه های اجرایی

ب)مبحث دوم – نظامات اداری

۵- در طراحی، اجرا وکنترل لوله کشی تأسیسات بهداشتی ساختمان های ویژه و حیاتی، براساس گروه بندی ساختمان ها در مبحث بیست و یکم، باید علاوه بر الزامات این مبحث، الزامات مندرج در «مبحث بیست و یکم» از مقررات ملی نیز رعایت شود.

۶- طراحی، اجرا و کنترل لوله کشی گاز طبیعی ساختمان باید با رعایت الزامات مندرج در «مبحث هفدهم» از مقررات ملی ساختمان انجام شود.

۷- طراحی، اجرا وکنترل تآسیسات آتش نشانی ساختمان باید با رعایت الزامات مندرج در «مبحث سوم» از مقررات ملی ساختمان انجام شود.

۸- طراحی، اجرا وکنترل دستگاه های کنترل تولید آب گرم مصرفی باید با رعایت الزامات مندرج در «مبحث چهاردهم» از مقررات ملی ساختمان انجام شود.

استانداردها

۱- آن قسمت از استاندارد های که در این مبحث به آن ها ارجاع شده است، باید جزئی از این مبحث تلقی شود. در هر مقطع زمانی آخرین نسخه استانداردهای مورد نظر باید ملاک عمل قرار گیرد.

۲- اگر بین مطالب این استاندارد با احکامی از متن این مبحث مغایرتی مشاهده شود، احکام این مبحث باید ملاک عمل قرار گیرد.

راهبری و نگهداری

 راهبری و نگهداری تأسیسات بهداشتی ساختمان باید با رعایت الزامات مقرر در «مبحث بیست و دوم» مقررات ساختمان انجام شود.

تخریب

۱- پیش از اقدام به تخریب هر ساختمانی که به شبکه آب یا فاضلاب شهری اتصال دارد، موضوع تخریب باید قبلاٌ به سازمان آن شبکه شهری اطلاع داده شود.

۲ـ پیش از آنکه اتصال لوله کشی آب یا فاضلاب ساختمان از شبکه آب یا فاضلاب شهری به کلی جدا شود و کنتور ها برداشته شود، نباید اجازه تخریب صادر شود.

مصالح

۱- مصالحی که تأسیسات بهداشتی ساختمان به کار می رود باید طبق استانداردها و مشخصات فنی مندرج در این مبحث و مورد تأیید باشد.

۲- استفاده از مصالحی که در این مبحث برای تأسیسات بهداشتی مقرر شده است، نباید مانع استفاده از مصالح مورد تأیید دیگر شود.

۳- ناظر ساختمان می تواند در موارد ضروری مصالح مشابه را تأیید کند، به شرط آنکه مصالح جانشین، از نظر کیفیت، کارایی، بهداشتی، دوام و ایمنی، هم ارز مصالحی باشد که در این مبحث از مقررات، مقرر شده است.

۴- مصالحی که در تأسیسات بهداشتی ساختمان به کار می روند باید در برابر شعله ور شدن مقاوم باشند.

۵- استفاده از مصالح کار کرده یا معیوب مجاز نیست.

۶- روی هر طول لوله، هر قطعه از فیتینگ های لوله کشی و هریک از لوازم بهداشتی باید نام یا مارک سازنده به طور برجسته یا مهر پاک نشدنی نقش شده باشد.

۷- لوله، فیتینگ، شیر های قطع و وصل و دیگر اجزای لوله کشی، که در لوله کشی آب ساختمان به کار می رود، باید گواهی مراجع صلاحیت دار بهداشتی را برای استفاده در توزیع آب آشامیدنی داشته باشند.